echte helden

Eindelijk.............. het was zo ver, vanmorgen gingen we eindelijk naar het beloofde Legoland. Harm vond het best spannend, en moeder .................. wilde eigenlijk niet mee, ze vond dat ze best alleen "thuis" kon blijven want
ze had toch het alarm om dus als ze belde dan zou de zuster komen zei ze.
Alleen laat het ontvangst van het alarm nou net niet van Greunshiem Leeuwarden tot Ansager Denemarken reiken, dat is net iets te ver weg.
Een maal voor de ingang van Legoland was ze snel enthousiaster dan Harm tenminste zo leek het , Harm is een stille genieter dus daar merk je in eerste instantie niet veel van. Het duurde haar veel te lang voor Henk de kaartjes had dus ze probeerde om door te lopen zonder kaartje en werd tegen gehouden , tja zelfs koninginnen moeten soms wachten.
Harm had al snel de winkeltjes ontdekt, het grote doel, hij was er bijna niet weg te slaan en toen wij hem dan ook vertelde dat we eerst het park in gingen en dat hij dan misschien wel nog leukere dingen in de andere winkeltjes zou zien was hij zichtbaar teleurgesteld . Soms doet een kop koffie wonderen, zo ook bij Harm hij dacht even niet aan de sleutelhangers , bekers , lampjes en al het andere moois , we zaten op een punt buiten waar je zicht had op allerlei mooie legobouwwerken dus hij kwam ogen te kort. Hij wees zijn moeder op Madurodam van LEGO en op de attributen die er al stonden en hingen voor het op handen zijnde Halloween. Na de koffie met plaspauze voor de koningin konden we dan eindelijk echt het park in, om Harm en zijn moeder een beetje een indruk te geven van de grote van het park zijn we eerst in een attractie gegaan die lijkt op de euromast alleen minder hoog , maar hoog genoeg om een flink stuk van de omgeving te zien. Doordat we met onze rug naar die attractie hadden gestaan hadden ze beiden niet in de gaten dat we de hoogte in zouden gaan, daar waar we zaten was afgesloten zodat het niet echt eng leek omdat je achter glas zat . Ze vonden het beiden geweldig, pas toen we weer beneden stonden en ze zagen waar ze i waren geweest en hoe hoog zeiden ze dat ze daar toch echt nooit in durfden .............. nou echt wel !
Ook de monorail kwam aan de beurt, Theekopjes die draaiden tot moeder Houtsma er misselijk van werd en een 4D film waar zowel Harm als zijn moeder regelmatig bukten omdat ze dachten dat er echt iets op ze af kwam en waar ze zelfs nat werden omdat er in de film door een waterval gevlogen werd. De Onder water wereld kreeg ook alle aandacht, vol verbazing liepen ze onder de haaien door, moeder Houtsma aaide zeesterren en durfde zelfs een levende krab over haar handen te laten lopen. Later buiten vertelde ze mij dat ze het stiekem heel eng had gevonden maar blij was dat ze het wel gedaan had.
De temperatuur was buiten flink gekelderd sinds gisteren dus we namen iets warms te eten, een hotdog dat zag Harm wel zitten maar ook zijn moeder liet het zich goed smaken.
Toen we uitgegeten waren gingen we een attractie in genaamd Draken kasteel, een soort treintjes die langs allerlei draken , ridders en andere figuren van LEGO reed. Al die dingen waren binnen ............. dachten we, op een gegeven moment ging de trein naar buiten en bleek het een achtbaan te zijn Harm die samen met Henk in een wagentje voor moeder en mij zaten, kroop dicht naar Henk toe , dit was toch wel héél spannend, zijn moeder had de grootste lol maar ook hier zei ze na afloop toen ze buiten zag waar ze in was geweest: " daar zou ik nooit in gaan mij te hoog en te hard" ............... wel dus !
Trots op hun foto als trofee gingen we verder naar een andere attractie , karretjes die weer langs allerlei legofiguren reden maar waar je dan met een lasergeweer op de figuurtjes moest schieten. Harm en Henk schoten of hun leven er van af hing , maar voor ik moeder had uitgelegd hoe het moest was het al voorbij , maar leuk vonden ze het, en daar ging het om.
Overal wilden ze wel op de foto, en niets was niet leuk of mooi genoeg de verwondering was bij beiden van het gezicht te lezen en dat is waar wij het voor deden. Moeder heeft nog eendjes gevangen en zo een mooie giraffe gewonnen en blij als een kind nam ze haar prijs in ontvangst.
Hoe meer de dag vorderde hoe onrustiger Harm werd en hoe vaker hij vertelde dat we nu toch echt nog naar een winkeltje moesten want dat moest gebeuren dus ............. moeder weer plaspauze, Harm met Henk naar de winkel , en toen Harm na veel wikken en wegen zijn keus gemaakt had kwam hij gewichtig de winkel uit met zijn spulletjes en had de arme ziel eindelijk rust.
Omdat vliegveld Billund tegenover Legoland ligt zijn we daar koffie gaan drinken voor we terug naar huis gingen, we hadden gehoopt dat het restaurant zo lag dat we de vliegtuigen konden zien komen en gaan maar helaas dat was niet zo.
Eenmaal thuis vertelde moeder dat ze eigenlijk donderdag nog helemaal niet terug naar Leeuwarden wil, het liefste zou ze nog 'n tijdje blijven en dat is voor ons het grootste compliment wat ze kan geven daar kunnen we heel lang op teren, zeker weten.
Harm zou ook nog wel langer willen blijven maar zo vertelde hij, de mensen op zijn afdeling zouden hem heel erg missen en de zusters konden niet zonder zij hulp, en wat moeten we daar dan tegen in brengen, helemaal niets toch, we zijn hartstikke blij dat hij zijn plekje gevonden heeft en zich gewaardeerd voelt, we zijn blij voor hem !
Op mij na is het hele huis in diepe rust, Harm hoor ik praten in zijn slaap, Henk ligt te snurken en moeder ligt met een glimlach en haar giraffe in een diepe slaap, morgen weer een nieuwe maar voor Harm en zijn moeder de laatste dag hier want Donderdag brengt Henk ze terug dat zal best wel wennen zijn voor ons allemaal.
Maar eerst morgen nog en dan zien we wel weer verder.